Suprise!

Zo, daar ben ik dan weer.
Ik kreeg van een heel aantal mensen te horen dat ze het jammer vonden dat ik stopte met mn blog en dat ze stiekem hoopte dat ik toch nog door zou gaan.
Zelf had ik daar eigenlijk helemaal geen zin in omdat blogs schrijven nou niet echt mn grootste hobby is, maar ach zoveel tijd kost het me nou ook weer niet..
&als jullie het echt zo leuk vinden om mijn geblaat te lezen, dan waarom niet?
(mocht je geen interesse hebben dan kun je je ook weer uitschrijven voor mn emaillist, Mocht je niet weten hoe, laat dan maar een berichtje achter dan doe ik het even.)

Eerlijk gezegd weet ik niet zo goed wat ik te vertellen heb want mijn leven in Nederland is een stuk minder spannend dan mn leven tijdens. Dus ik ben zelf ook heel benieuwd wat er uiteindelijk allemaal in dit blog komt te staan.

Pannekoeken
Ik zal eerst maar eens beginnen met waarmee ik nu mn dagen vul. Ik werk nu bijna elke dag in een pannekoekenrestaurant en ga binnenkort ook weer aan de slag als begeleider van een jongetje met autisme. Verder ben ik van plan vrijwilligerswerk te gaan doen maar ik ben nog bezig met iets vinden wat ik leuk vind om te doen dus dat komt nog. Voor de rest hou ik me lekker druk door met mensen vanalles af te spreken. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik heel erg mijn studenten-ov mis. Daarmee kon ik namelijk gratis met het ov door heel nederland. Nu moet ik voor alles betalen en kan ik dus niet meer even voor een dagje naar Groningen ofzo. Dat is wel jammer want daardoor zit ik veel meer 'vast' in Leiden terwijl ik het juist heerlijk vind om overal en nergens te zijn.

Slapen
ha, leuk onderwerp hea? Sommige mensen weten dat ik vrij goed ben in slapen maar ik ben er dus achter dat ik een probleem daarmee heb overgehouden aan DTS. Ik hou er absoluut niet meer van om alleen te slapen. Ik vind het echt maar niks. Ik wil gewoon nog ff met iemand kletsen voordat ik in slaap val. Ik ben zo gewend om met minstens 5 mensen op een kamer te slapen dat alleen maar raar is. Daarom slaap ik ook slechter als ik alleen slaap maar gelukkig heb ik leuke vrienden en ga ik dus gewoon soms even lekker logeren bij hun.

Studentenhuis
Je zou denken dat als je met 10 mensen op een gang woont je altijd wel met iemand kan praten voordat je gaat slapen. Tja, dat zou in principe wel zo moeten zijn maar ik ben erachter dat ik me niet meer zo op mn gemak voel in mn eigen huis. Ik weet niet precies hoe het komt maar ik heb gewoon niet zo'n klik met de mensen die er wonen. Ik zit er dus ook over na te denken om te gaan verhuizen ofzo. Maar dat weet ik allemaal nog niet zeker. Misschien is het ook de plotselinge overgang van een 'christelijke bubbel' naar een helemaal onchristelijk huis dat ik me hier niet echt chill en dat dat vanzelf weer overgaat, dat moet ik nog even zien.

woow, ik heb al best wel weer wat getypt, ik geloof dat ik talent heb voor verhalen maken vanuit niks.
anyway, next onderwerp:

Marco
Ik kan me zo voorstellen dat een heel aantal van jullie heel nieuwsgierig zijn hoe het nu gaat met Marco en mij sinds ik terug ben. Eerlijk gezegd vind ik het lastig om daar wat over te vertellen omdat dat niet alleen mij aangaat maar ook Marco en ik niet zomaar dingen over hem wil gaan vertellen die hij niet wil dat andere mensen weten. Dus ik hou dit lekker oppervlakkig. Wat ik wel kan vertellen is dat we nog steeds lekker samen zijn en dat hij een awesome verrassing voor mij had! Waarschijnlijk hebben de meeste het al gezien op facebook, maar hij had iets klaargezet van elke feestdag die we samen gemist hadden zodat we toch al die feestdagen nog samen konden vieren. Super orgineel en heel erg leuk! het is voor hem best wel even wennen dat ik er weer ben omdat hij nu zo gewend is aan zn leventje zonder dat ik er fysiek ben. Ook moeten we weer even een goede balans vinden in hoevaak we elkaar zien en spreken enzo maar opzich gaat dat nu ook prima.

Geloof
jep, ook niet een onbelangrijk onderwerp. Mijn geloof heeft natuurlijk een enorme boost gehad tijdens mn DTS en ik moet nu een manier vinden om niet kwijt te raken wat ik daar geleerd heb. Mijn plan om dat te doen was om elke dag nog tijd vrij te maken om stille tijd te houden en op die manier elke dag minstens een uur echt specifiek bezig te zijn met God en ook weer te reflecteren op alles wat ik tijdens DTS geleerd heb. Heel goed idee, maar dit blijkt in de praktijk nog lastiger dan ik dacht. Als ik savonds thuis kom van een hele dag werken heb ik vaak niet echt meer zin om nog stille tijd te houden, sochtends is ook niet echt handig omdat ik dan in slaap val. &vaak plan ik mijn dagen ook zo vol dat ik er gewoon geen ruimte meer voor heb. Allemaal excuses natuurlijk, want als ik eerlijk ben zou ik prima per dag een uurtje vrij kunnen maken, mezelf ertoe zetten is alleen soms erg lastig. Maar ik blijf eraan werken en ook om manieren te hebben dat ik gewoon op willekeurige tijdstippen van de dag gewoon met God in contact blijf. Dat lukt gelukkig al wel een stuk beter dan voor DTS. Ik ben nu zo gewend o 24/7 met God bezig te zijn dat ik merk dat ik ook terwijl ik bijv. in de supermarkt loop of aan het werk ben ik met God bezig ben. Ook worshipmuziek op mn telefoon is relaxed.

Worship muziek
Jaaa nog een onderwerp! Ik merk dat muziek echt heel kan bepalen hoe ik me voel. Tijdens dts hadden we altijd een uur lang worship en hoewel ik er daar niet altijd helemaal met mn gedachten bij was merkte ik wel dat het me rustig maakte. En dat effect heeft worshipmuziek ook nu nog steeds, ik merk dat het me heel erg ontspant en rust geeft. Niet alleen omdat de muziek rustig is maar ook omdat de teksten me weer laten stilstaan bij de waarheid dat God er is, dat Hij dichtbij is, dat Hij persoonlijk is, dat Hij van mij houdt en dat Hij gewoon awesome is. En dan maakt het ff niet uit hoe ik me voel of wat er allemaal door mn hoofd gaat, ik kan dan alles aan Hem overgegeven en gewoon chillen met God als het ware.

hah, hoor mij nou eens praten. Echt, als je me dit een halfjaar geleden had laten lezen had ik je echt voor gek verklaard dat ik dat geschreven heb. Maarja, God kan vette dingen doen, daar ben ik nu wel achter.

okay, ik moet drinken gaan halen want heb teveel gezoute cashewnoten gegeten en nu heb ik dorst.
dus dit is het eind van mn blog over mijn leven terug in Nederland.
Omdat ik dus eigenlijk geen idee had wat ik moest schrijven zou ik het chill vinden als jullie feedback kunnen geven of dit voor jullie een beetje interessant was om te lezen, wat jullie nog meer interessant zouden vinden als ik daarover vertel, of dat dit eigenlijk maar totale onzin was en ik er beter maar mee kan stoppen.

&dan wie weet,... komt er weer een blog..............